Babama... 07.09.2008
Bugün altı yıl oldu. Yine bir pazar günüydü.
O zamanlar yazları Yalıkavak'ta geçiriyordum. Henüz Bodrum'a taşınmamıştım. Göçmek hep aklımdaydı, yarı zamanlı Yalıkavak ile ilk adımı da atmıştım ama tümüyle gelmeyi bir şekilde erteleyip duruyordum. O gün akşam saatlerinde aldığım bir telefon her şeyi değiştirdi.
- İyi akşamlar ben iskele karakolundan arıyorum, Asım Ekrem Benli neyiniz olur?
- Babamdır...
- Başınız sağolsun.
-.....
Ondan sonra hiç bir şeyi ertelememeyi öğrendim.
"Sebeb-i hayatım" olan babam bir süre sonra "sebeb-i Bodrum"um oldu.
Bodrum'da, evimde karşılıklı rakı içemediğimiz için üzgünüm, daha önce taşınmalıydım.
Her şey için teşekkür ederim Ekrem Beyciğim...
...hayat bır gün , o da bugün ..sebeb-i hayat olan babalar nurlar ıcınde yatsın.
YanıtlaSilEvvel giden Erenlere selam olsun.
YanıtlaSil