Kim bu "çete" elemanları?

Şu hayatta en çok dost ve onlarla oluşan anılar biriktirdim. Ne mutlu ki bir araya geldiğimizde hep güldüğümüz, iyi zaman geçirdiğimiz, karşılıklı kadehler kaldırdığımız sıkı dostlarım oldu. İstanbul’da doğup, büyüyüp, 48 yaşına kadar başka hiç bir yerde yaşamamış biri olarak Bodrum’a göçerken, arkamda bıraktığıma üzüldüğüm tek şey insanlar oldu. Yani dostlarım ve sevdiğim akrabalarım. Ve de ne iyi oldu ki burada da çok iyi dostlar edindim. Bu blogda, buradaki dostlarımla birlikte geçirdiğim hayatımdan kesitleri paylaşırken, siz de yavaş yavaş onları tanımaya başladınız muhtemelen. Ama bir de otuz yılı aşkın tanıdığım dostlarım var ve onlar İstanbul’daki hayatımın önemli yapı taşları, olmazsa olmazları. Zaman içinde bu sıkı dostlarımı “çete” olarak nitelemeye başladım. Buradaki ekip Bodrum çetesi mesela. İstanbul’daki ekip de İstanbul çetesi.

Çete elemanlarının bir bölümü Assos'ta. Yıl 1986-87 olmalı. Ne kadar genciz. Soldan itibaren Berk, Haluk, Melis, Serdar, ben, Uğurcan. Masanın sağında ise Rezzan, Ali Platin ve yeni doğmuş Ezgi ile Mefküre

Buraya yerleşeli altı yıl bitti. Ortalama olarak yılda 8-9 defa İstanbul’a gittiğimi düşünürsek, kaba hesapla 50 defa gitmiş olmalıyım. Bu gidişlerimin en az 45’inde oradaki çeteyle buluştuk, rakılar içtik. Derken, hep ben geliyorum biraz da siz gelin diye diye çete elemanlarının Bodrum’a gelişlerini sağlamaya başladım. Daha doğrusu sezonda gelmeyin, kışın diye diye başlarının etini yediğimi söylemem lazım. Geçtiğimiz yıl İstanbul çetesinden Haluk (Tuncay) ve Serdar (Tanyeli) gelip buranın kışının tadına vardılar, yaz başlamadan bir daha geldiler. Serdar’ın aklına gelen bir poz stili ile gezdiğimiz yerlerde ve mekanlarda hep aynı kareyi çekmeye başladık. Onların eller belde bu pozlarını da #cete002 etiketi ile Instagram ve Twitter’da paylaştım. Epey ilgi çekti, eğlenceli oldu.

#cete002 Bodrum'da

#cete002 benim bahçede

#cete002 Mahmut Kaptan'da

#cete002 Kumbahçe'de

#cete002 Yalıkavak'ta

#cete002 Kumbahçe'de

Mahmut Kaptan akşamından

Benim evde kahvaltıda

Kış güneşine yayılan #cete002

Cerc

Haluk ile Gümüşlük'te

Bu sene ise İstanbul çetesinin iki elemanı daha eklendi ve takviyeli 002 çetesinin adı artık 004 oldu. Bu çetenin fotoğraflarına da #cete004 etiketi koydum. İşte geçtiğimiz hafta Bodrum’un çeşitli yerlerinden paylaştığım çete fotoğraflarının temelinde yatan hikaye bu.

#cete004 Bodrum'da

#cete004 Gölköy'de

#cete004 Mazı'da

#cete004 Yalıkavak'ta

#cete004 Yalıçiftlik'te

Cerc (Serdar) ile ilk yudum

#cete004 ve Bodrum çetesi elemanları Ahmet ve Cenk ile Mahmut Kaptan'da

#cete004 benim evde

#cete004 Yalıçiftlik'te

İki gün boyunca yarımadayı tam turladık, dere tepe geçtik. Bakınız Mazı deresi

#cete004 yolcu edilmeden önce Bargilya'da 

Ama iyi yedik...

Peki kim bu çete elemanları? Bu soruyu haklı olarak soranlar oldu. Şimdi burada, elemanları tanıma sırasına göre, eskiden yeniye göre anlatayım.

Yıldırım Evren;

Eski adıyla İDGSA-UESYO (İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi-Uygulamalı Endüstri Sanatları Yüksek Okulu) olan üniversitenin grafik bölümüne girdiğim günlerde Yıldırım ile tanıştık. Yani 1978 yılında. O okul gerçekten bir efsaneydi. Amatör ruhla çalışan, konusunda piyasanın en iyi hocaları –hiç biri akademisyen değildi- ve o hocaların heyecanını hisseden biz öğrencilerle çok sıkı bir okul ortamındaydık. (Sonra boynuz kulağı geçip de Fındıklı’daki akademinin köhne kadrosunun verdiği eğitiminin ne kadar berbat olduğu ortaya çıkınca, o yıllarda YÖK’ün de kurulmasıyla bizim okul yok edildi, Mimar Sinan Üniversitesi adını aldı falan. Bu ayrı bir yazı konusu. Ama UESYO’daki hocalarımız MSÜ bünyesine geçip devam ettiler). Neyse, konuyu dağıtmayayım; Yıldırım ile okulun ilk yılında başlayan arkadaşlığımız kesintisiz sürdü. Mezun olduktan sonra aynı ajansta –Yorum- çalışmaya başladık. Dört yıl sonra ajanstan ayrılıp başka ajansa geçtim ama arkadaşlığımız sürdü. Birlikte sayısız kere tatillere gittik, sayısız kere yemekler yedik, içtik. Yıldırım içimizde ilk ve çok erken evlenendi, karısı Konca da bizim az kahrımızı çekmedi. Sonra otuzlu yaşların ikinci yarısında çetenin diğer elemanlarıyla birlikte her cuma akşamı bir başka yerde toplanıp rakılar içtik. Zamanla çoğaldık. Ailelerimiz oldu. Ailelerimiz dağıldı. Yeni birliktelikler oldu. Kimimizin çocukları oldu. Ama çekirdek kadro hiç dağılmadık. Ben Bodrum’a göçene kadar, yani yaklaşık onbeş yıl bu cuma akşamları devam etti. Hala da sürüyor. Bazen İstanbul’a gidişlerimi cuma akşamına denk getiriyor, ben de katılıyorum. Yıldırım, anlattığım gibi otuzyedi yıllık arkadaşım.

Yıldırım ile üniversitede. Fotoğrafta ben yokum, çünkü ben çektim. Yıldırım sol alttaki sakallı

Yıldırım ile İstanbul'da Balıkçı Sabahattin'de

Haluk Tuncay;

Haluk ile hem aynı okulda -yani biraz once anlattığım UESYO’da- beraber okuduk, hem Kalamış’ta aynı sokakta otururduk. Haluk benden iki sınıf büyüktü ama son iki yıl okulda sık beraber olurduk. Zaten akşamları veya hafta sonları Kalamış’ta da beraberdik. Sonra o tabii benden önce mezun oldu, çalışmaya başladı. Ardından ben mezun oldum ve tatil yapamadan, o zaman yeni kurulan Yorum ajansta çalışmaya başladım. Yorum yavaş yavaş parlak bir ajans olacaktı ve ben girdiğimde personel beş-altı kişiydi. Kısa zamanda otuzu geçtik. Grafik bölümünde kadrolaşırken Haluk’u çalıştığı ajanstan ayırmaya ikna edip Yorum’a almıştık. Böylece okuldan ve mahalleden sonra aynı ajansta çalışmaya başladık. Dört yıl birlikte, aynı odadaydık ve çok ama çok eğlendik. Derken Yıldırım’ı da ikna edip istifa ettirip Yorum’a katılmasını sağladık. Bu arada aslında bizim bir dördüncümüz var ama o Bodrum’a gelmediği için çete fotoğraflarında yok. Uğurcan Ataoğlu bizim ilk grafik çetesinin elemanı. Bülent Erkmen’in bir yayında söylediği gibi, bizi kastederek “onlar grafik çetesidir” demesiyle adımız çeteye çıktı.

Bülent Erkmen'in "Grafik çetesi" dediği dörtlü. Yıldırım, ben, Uğurcan ve Haluk

Sonra Haluk, Melis ile evlendi. Nişantaşı’na taşındılar. Bu arada ben de Kalamış’tan Rumelihisarı’na geçtim. O sıralarda bu cuma yemekleri başladı, ilişki kopmadı. Haluk ile de otuzyedi yıldır beraberiz.

Haluk ile Assos'ta. Muhtemelen 1984 yılı

Haluk ile Bodrum'da

Serdar Tanyeli (Nam-ı diğer Cerc);

İkimizin de adı Serdar olunca birimizin lakabı Serc, diğerimizin Cerc olacaktı, ikimiz de Cerc olarak kaldık. Serdar ile de yolumuz Yorum ajansta kesişti. Seksenli yıllarda büyük ajanslarda fotoğraf stüdyosu vardı, Yorum’da da vardı. Serdar da oranın elemanıydı. Yani biz grafik bölümünde, Serdar fotoğraf bölümündeydi, birlikte iş üretiyorduk. O yıllardaki Yorum kadrosunda ben, Yıldırım, Haluk, Uğurcan ve Serdar vardı. Serdar bizim kadar gece hayatında olmadığı, o yıllarda da Rezzan ile evlendiğinden daha masum kaldı. Ama kendi tarifiyle “pis içerim” der ve bunu Bodrum tatillerinde gördük. Şaka bir yana, Yorum’dan zaman içinde hepimiz ayrılıp başka ajanslara gittik veya kendi işimizi/atölyelerimizi kurduk. Serdar da arkadaşlarıyla kendi atölyesini kurdu. Yıllar sonra O da benim gibi ortaksız, tek başına çalışmaya başladı. Serbest çalıştığımız yıllarda da birlikte iş yaptık. Serdar ve Rezzan da cuma ekibinin müdavimleri olduklarından yine kopmadan buralara geldik. Serdar ile, hafızam yanıltmıyorsa 1982 yılında Yorum’da tanışmış olmalıyız. Yani otuzüç yıldır birlikteyiz.

Serdar ile yeni çıkan Renault 12 GTS çekimindeyiz. Yıl 1982-83 olmalı

Peugeot moped afişinde kullanmak üzere Serdar beni çekmişti. Yine 1982-83 olmalı

Selçuk Alev. Nam-ı diğer “Amirim”;

Selçuk, Yıldırım’ın arkadaşıydı. Yeşilköy’de aynı semtte otururken tanışmışlar. Bizim Yıldırım ile sıkı dostluğumuz sayesinde tanıştık. Selçuk finansçı. Sonra da bir gümrük müşavirliği şirketinde hissedardı. Yani bizim gibi grafik-fotoğraf-film-reklam sektöründen değil.

Bir cuma akşamı yine buluştuğumuzda, her zamanki gibi gayet şık –genellikle kolu deri yamalı- bir ceketi, ütülü, zıpkın gibi kadife pantolonu ve elinde deri evrak çantasıyla mekana geldi. Bizler blucin, kazakla falanken birden kendimi amiri karşısındaki ezik memur gibi hissedip Selçuk’a “amir” gibisin yahu dedim. O akşamdan sonra lakabı “amirim” olarak kaldı. Biz çok alıştık ama bizlerin tanınmadığı ortamlarda “amirim” diye bağırınca bazı başlar irkilip, hafif ürkerek dönüp bakıyor.

Amirim ile Yıldırım... Çoook önceleri

Yıldırım ile amirim.. Bir iki yıl önce

Ben amirimle Bodrum'da Berk Balık'ta

İkibinli yılların ilk yarısında, amirim ile Haluk'ların Çatalca'daki evindeyiz. Henüz Bodrum'a taşınmamıştım

Amirim ve Yıldırım benim bahçede

Amirim ile Foça'da. 2003-2004 olmalı

#cete004 Bodrum'dan ayrılmak üzere havalimanında

Ve #cete004'ü uğurlayıp burada tek kalan bendeniz

İşte bizim İstanbul çetesinin özeti bu. Burada geçmişte kalan bazı anılara yönelik fotoğraflarla birlikte #cete002 ve sonra yeni haliyle #cete004’e dair fotoğraflara da yer vererek çeteyi tanıtmak istedim.

Daha uzun yıllar, sağlıklı, huzurlu, mutlu, rakılarımızı yudumlayaraktan, bol kahkahalı hayatımız olsun… Hep birlikte.