Gecikmiş "yıl sonu" yazısı.

Her yıl sonunda adet edindiğim “yıl sonu” yazısını yazmak için zamanım olmamış, yazıyı yılın ilk günü yazarım demiştim. Ve yeni yılın ilk saatlerinde İstanbul’da Reina’daki dehşet saldırı oldu. Ertesi sabah da yazı yazacak moral kalmadı. Ülke yönetilemiyor ve bu durum bağışıklık sistemi çökmüş bedene benziyor. Farklı gruplar vatandaşlarımızı öldürüyor biz de hükümet de seyrediyoruz. Bunların nedenlerine ait yazanların düşüncelerini okuyorsunuz. Hepimizin bu konuda belli bir görüşü var. Kendi adıma 7 Haziran 2015 gününü milat kabul ediyorum.

Bu blog Bodrum’a dair ve buradaki hayatıma yönelik anları, görüşlerimi, yaşadıklarımı aktardığım bir platform. Bu yüzden girişteki konuyu burada kesiyorum.

2016 yılında Bodrum’daki bozulmanın da hızlandığı yıl oldu. Kalabalıklaşma, gelenlerin niteliği can sıktı, tad kaçırdı. Bu konuda geçen ay bir yazı paylaştım blogda. Yazıyı okumayanlar için linki buraya alıyorum, tekrar aynı şeyleri yazmayayım; http://bodrumluhayat.blogspot.com.tr/2016/12/bodruma-yerlesmek-denilince.html

Bu yıl da, Mazı yolunda önünden geçtiğim ağacımın bahar açtığında oradaydım
Sabahları yüzerek güne başlama nimeti
Kış geldiğinde biz bize kaldığımızda buranın tadı bambaşkadır
Bazen sabah İstanbul'a gidip öğleden sonra döndüm
Herkes Bodrum'un deniz tarafını bilir...
Bu yıl da bisiklet vazgeçilmez aracımdı
Yazdıklarımı provokatif bulanlar oluyor. Böyle bulanlar, genellikle burada olmalarından rahatsızlık duyduğum kalıptakiler. Korumak istediğim bir çevre, bir kültür var. Buna aykırı gelen kişi, düşünce, tavır ve -genel anlamda- hayat tarzlarına karşı gelmek çok normal. Buraya gelip bir kış geçirdikten sonra “ama doğalgazı özledim, burada kış geçirmek zor” diyene “o zaman niye geldin, geldiğin yere dön” demek tuhaf değil. Çünkü ben ve benim gibi düşünen çoğunluk burada doğalgaz istemiyoruz. Betonlaşma istemiyoruz. Ben o tarz insanlarla bir arada olmak istemiyorum. Dolayısıyla, kendi adıma korumak istediğim bir değer var, onu korumak istiyorum. Bunun için de kendi çapımda ne yapabilirsem onu yapıyorum. Benzetmemi mazur görün, Bodrum’u evimiz gibi düşünün, kapıdan herkesin girmesini istememek benzeri bir hassasiyet bu. Sonuçta gelen de geliyor zaten. 


Bir çok kez Gökova taraflarına gittim
Bodrum'dan Akyaka'ya kadar olan sahil yolu, bana hac yolu
Söğüt
Urla
Urla'da Yengeç restoran... Mükemmeldi


Bu yıl hem Rusya krizi hem 15 Temmuz darbe girişimi nedeniyle turizm dibe vurdu. Muğla ilçelerinin temel geçim kaynağı turizm. Yurt dışından gelen turist sayısı %41 azalmış. Bu rakamı dün bir toplantıda Muğla valisi telaffuz etmiş. İki bayram dokuzar gün tatil olunca yerli turist ile bir hareket oldu o kadar. Ama sezon kötü geçti. Bunun sonuçlarını Ekim, Kasım aylarında görmeye başladık. Büyük iddialarla bir iki yıl önce açılan mekanların yanı sıra kıt kanaat geçinmeye çalışan dükkanlar da kapıya kilit vurdu. Önümüzdeki yıl da girişte söz ettiğim nedenlerden dolayı iyi geçmeyecek, bunun sinyalleri geldi. Turizmci arkadaşlarımız erken rezervasyon sayısından sonuç çıkarıyorlar. Söylediklerine göre durum iç açıcı değil. Olması için de bir neden yok. Bombaların patladığı ülkeye kim neden gelsin? Mısır’a, Suriye’ye gidiyor muyuz?

Hal böyle olunca geçtiğimiz hafta Atina havalimanı yolcu rekoru kırmış. Geçen yıla kadar Antalya havalimanı için okurduk benzer haberleri. Bu kış Bodrum havalimanı dış hatlar terminali Mart sonuna kadar kapalı. Gelen giden yok. Yazın da çok azalmıştı.


Bir kaç kez İstanbul'da İstanbul çetesiyle buluştum
Bahar açan bademlerin peşinden Datça'ya koştuk
Fırsat oldukça kardeş, yeğen, arkadaş masası kurduk
Bodrum çetesiyle Mahmut Kaptan gecelerine devam ettik
Datça'da Fevzi'deydik...
Kış gelince arada evde uzo akşamları yaptım

Karalamalar yaptığım rakı ajandasını Mahmut Kaptan'da sergileyelim dedik. Maksat bahane olsun...

Bazı akşamlar Hanende Mey'deydik...
Bazen Berk Balık'ta...
Ama illa ki Zazu'da tabii...

Bu durumda ben de yazın fırsat buldukça Yunan adalarına gezindim. Şimdi baktım, dokuz kez Kos’a geçmişim. Dört kez Kalymnos, ikişer kez Lipsi ve Nisyros, birer kez Tilos, Halki ve Rodos’a gitmişim. Adalarda kendimi çok iyi hissediyorum. İnsanları, yediğim-içtiğim lezzetleri, müzikleri, neşeleri, temizliği, çevreye olan duyarlılıklarıyla bana iyi geliyorlar. Bodrum kendi ülkemin sevdiğim ve yaşamayı seçtiğim yeri. Adalar ise bulunmaktan mutlu olduğum, bu coğrafyanın ve ruhumun ayrılmaz parçası.


Sezonun ilk Kos gezisinden
Kos
Lipsi
Kalymnos
Kalymnos
Telendos'ta Kapsoulis'te şahane, müzikli bir akşam geçirmiştim

Telendos'da Kapsoulis'in ahtapotu
Massouri
Lipsi
Lipsi
Lipsi
Nisyros
Nisyros
Nisyros
Nisyros
Kalymnos
Kalymnos
Nisyros
Tilos

Halki
Halki
Halki
Rodos
Kalymnos
Kalymnos'un en sevdiğim otelinin en sevdiğim odasından
Hayatımın en güzel kabuklu deniz mahsullerinden birini bu ağacın altında yedim
İki yılda Bodrum’da bir çok mekan açıldı-kapandı. Adalarda mekanlar aynen durduğu gibi neredeyse iskemle, masaların yeri bile milim oynamamış oluyor. Bunu da seviyorum diyelim. Asıl mesele şu ki; hayatı tüm güzellikleriyle bu dünyada yaşamayı benimsemiş insanlarla birlikte olmak iyi geliyor. Bodrum’da da böyle. Ama ne olursa olsun bu ülkede yaşıyoruz ve bu hayatı öbür dünyaya hazırlık olarak gören öğretiye uygun yaşayanların tarzı bana uygun değil. Hayata bakışımız çok başka.


2016 yılında ajanda olmayınca, arada defterlere karaladım
Yalıkavaklı Neriman bu yıl da benimleydi
Ve bu yıl eve yeni bir eleman geldi; Akyakalı Kırpık




Bisikleti feribota atıp Kos ve Lipsi'ye gittim


Bu yıl kendime yaptığım en büyük iyilik amatör kaptan ehliyeti almak oldu. Şimdi sırada bir tekne almak var...


Şirkete stajyer başladı. Tanıştırayım, Okyanus. İşleri ona devredeceğim, az kaldı.
Annem sağlık bakımından şanssız bir yıl geçirdi ama neyse ki şimdi iyi, bizim de keyfimiz yerine geldi
Bu yıl da Mahmut Abi ile kadehlerimizi tokuşturduk... Nice yıllara
İstanbul'a gidince fırsat bulunca Asmalı Cavit'e uğramadan dönmek istemiyorum
Alper Abi ile Mahmut Kaptan akşamlarından bir
İzmir'deydik...
Urla'ya geçtik... Yorgo Seferis Evi'nden
Noel'de Kos'taydık
Gemibaşı olmadan Bodrum, Hüseyin olmadan da Gemibaşı olmaz
Şirketin tüm kadrosu hatıra fotoğrafı çekiminde...
Selçuk ile İstanbul'da Balıkçı Sabahattin'deyken...
İstanbul'da Balıkçı Sabahattin gecesinden
Asmalı Cavit'te istanbul ve Bodrum ekibi karışık bir masa
Hanende Mey'de...
Yalıkavak'ta yılların komşusu Ayşe ve eşi Hakan ile
Bu fotoğraf olmadan yazı eksik kalırdı
Bodrum çetesi
Rakı ajandası sergisinden
Bodrum'un neşeli, keyifli insanları...
Yaz başlamadan hemen önce Berk Balık'ta
Şahane Berk Balık kadrosu
Tunç kaptan ile teknesi Keçi'de
Sakin kış akşamlarından...
Bu yıl da pazarı ihmal etmedim... Guzu Gulağı kaçar mıydı?
Bodrum'un lezzetine gereken önemi verdik
Yazın bu kalabalığının biteceğini bilip gün saydık

Radyocu Kemal'de ekşili tavuk yedik. Bilenler bilmeyenlere anlatsın
Akçapınar tostunu es geçmedim tabii...
İşlerim nedeniyle İstanbul’a gidip geliyorum. Her geçen yıl İstanbul’da geçirdiğim gün sayısı azalıyor. Bu da iyi bir şey. Bodrum’a ilk taşındığım yıllarda 70-80 günüm İstanbul’da geçiyordu. Bu yıl 9 günüm geçmiş. Üç veya dört defa da günü birlik gidip döndüm. Bu azalma şunu gösteriyor; işlerimi İstanbul’a daha az giderek Bodrum’dan yürütebiliyorum.

Bu yılın zor koşullarda geçeceğini öngörmek zor değil. Ama umutsuz da yaşanmaz. Umut edelim ki bizler ve ülke için dertlerin bitme yolunda adımların atıldığı, sorunları yaratanların teker teker silindiği yıl olsun.


Bodrum’dan herkese sağlıklı, mutlu, huzurlu, bereketli bir yıl dilerim.


Yorumlar

  1. Merak etmiştim bu yilki yazınızı heyecanla bekliyordum.Elinize yüreğinize sağlık.

    YanıtlaSil
  2. Bu yıl sizden kazandığım en önemli şey Yunan adalarını görmeden sevmek oldu. Fenerlerle ilgili tasarınız da ilham vericiydi. Mutlu seneler Serdar abi.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bodrum'da ne iş yaparım?

Bodrum'da nereye yerleşilir?

Bodrum'a tatil için geliyorsunuz. Peki nereye geliyorsunuz?