Gökovalı (eski Bodrumlu) Hayat

Bodrum'a tam zamanlı yerleşmemin üçüncü yılı bir hafta içinde dolacak. İkibindokuz yılının beş nisan günü İstanbul'dan gelen eşya yüklü kamyonu karşılamış ve o akşam ilk kez Bodrum'un içindeki bu evde uyumuş, sabah güneşi ilk kez bu odama dolmuştu.  İstanbul'daki evi boşaltmadan önce gelip bahçeyi düzenliyorduk. İlk işim bu limon ağacını diktirmekti Taşındığımın ertesi günü sabah güneşi odaya dolunca ışığı çok sevmiş bu kareyi çekmiştim Bu yazıyı bu akşam yazmamın nedeni gün içinde twitter'da Ahmet Coka'nın sorduğu bir soruydu. Ahmet benim Mimar Sinan Üniversitesi'nde hocalık yapmaya çabaladığım dönemde grafik bölümünde öğrencim olmuştu. Sonra geçtiğimiz yıl twitter kanalıyla tekrar karşılaştık. Kendine has bir anlatım diliyle çok iyi işler çıkardığı bir de blogu var; http://cokabook.blogspot.com adresinde görebilirsiniz. Ahmet çok uzak olmayan bir gelecekte de Bodrum'lu olmaya aday. Bu konuda aklının çelinmesine destek olduğumu da itiraf...

Dört gece beş gün boyunca Bodrum'dan başlayıp Antalya Kemer'e oradan Fethiye'ye uzanan turum Fethiye - Datça etabıyla sona erdi. Son gün olan pazar günü de Datça'dan feribota binip Bodrum'a döndüm. Bodrum - Antalya Kemer etabı nispeten daha az kullandığım bir yol olduğu için farklıydı. Fethiye'ye bu mevsimde hiç gitmediğim için farklıydı ve çok iyi geldi. Datça Bodrum'dan sonra en sık gittiğim yer olması nedeniyle çok farklı değildi ama bu sefer de yeni tanıdığım insanlar ve yeni tattığım lezzetler ile farklıydı. Yani Datça yine bana sürpriz yaptı. Son yazımda Fethiye'yi anlatmıştım. Kaldığım yerden sürdüreyim. Akşam Fethiye'de Girida'da yedikten sonra güzel bir uyku çekip serince ve diri bir sabaha uyandım. Kaldığım Yacht Boutique otelinin kahvaltısı çok başarılıydı. Hele otelin terasından manzaraya karşı kahvaltı etmek iyi geldi. Otelden ayrılıp biraz sahilde dolandıktan ve bir kahve içtikten sonra son etap için Datça'ya doğru yola çıktım...