Bir Kalymnos gezisi daha.
Ilk kez Yunanistan’a gittiğim yıl 1987-88 olmalı. O zaman arabayla İpsala’dan girmiş, enlemesine Yunanistan’ı katetmiş, Birindisi’den feribotla Kerkira (Corfu) adasına geçmiştik. İnternet yok tabii. Gideceğimiz yerin fotoğraflarını önceden görme olanağımız da yok. Ben hayalimdeki gibi beyaz badanalı, mavi söveli pencereler beklerken karşıma adeta bir İtalyan adası çıktı. Achilles de orada yaşamış zaten. Ama insanlarının medeniliği, adanın temizliği, yemeklerin güzelliği beni etkilemişti. O zamanlarda da sık duyduğum bir saptama vardı; Biz Yunanlılara çok benzeriz. Suyun iki yakasındayız. Şu politikacılar olmasa gül gibi geçiniriz. Şimdi şu konuda anlaşmamız lazım artık. Biz Yunanlılara benziyoruz saptaması bir zamanlar kısmen doğruyken artık doğruluğu neredeyse kalmadı. Çok önemli özellikler ve hasletler bizi karpuz gibi ikiye ayırıyor. Yukarıda anlattığım ilk Yunanistan seyahatimden sonra onlarca kez Yunanistan’a gittim. Bunların %99’u adalara oldu. Yani bizim Ege’ye,