Gökovalı (eski Bodrumlu) Hayat

Bayramlar yaza denk gelirken benim de Bodrumlu hayatım başladı. İlk bir iki yıl yaz sonuna gelen bayramlarda Bodrum çok kalabalık olmuyordu. Ama sonra önce Ağustos, derken Temmuz ayına denk gelince ortalık karıştı. İki yaz önceki bayramda -o zaman henüz yazları Yalıkavak’ta geçiriyordum- arife gününden başlayan konvoyu görünce son bir umut olarak Faralya’daki Beyaz Yunus’u aramış ve şansımız yaver gitmiş yer bulmuştuk da derhal Bodrum’dan kaçmıştık. Biz Bodrum’dan çıkarken karşı yönden işgal kuvvetleri gibi akın akın gelen araçları görünce ne kadar doğru bir karar verdiğimizi anlamıştık. Düşünsenize, Yalıkavak’ta Sait’te boş masa, iskemle kalmamış insanlar bir sehpa ile tabure verin razıyız kıvamına gelmiş diye anlattılardı. Aynı günlerde biz Beyaz Yunus’un koca arazisinde sadece 15 kişi görüyorduk. Konvoy Bu bayram Bodrum’da kalmaya karar verdim. Son dönemde her ayın üç hafta sonunu Datça, Fethiye, Urla, Kıbrıs, İstanbul gibi seyahatlerle geçirmiş biraz evde oturmak istemişt...

Bodrum’da daha çok Yunan müziği dinliyor gibi bir izlenim bırakmış olabilirim. Ama CD arşivimin %75’i caz müziğinden oluşuyor. Yunan müziğini eskiden de dinlerdim de, Bodrum’a yerleşince doğal olarak ilgim arttı. Çünkü bu coğrafyanın müziği ve bunu hissediyorsunuz. O cilveli buzuki sizi damarınızdan yakalıyor ve burnunuza anason kokusunu getiriyor. Ya da Gökova’dan Datça’ya giderken Dalaras’lar, Alexiou’lar, Theodoriou’lar, Parios’lar harika yol arkadaşı oluyor. Ama gün içinde daha çok caz dinliyorum. Özellikle akşamları evdeyken. Çünkü evde olduğum akşamlar dinlenmek için kaldığım akşamlar. Hele uzun kış gecelerinde evin müzik dinlediğim üst katında saatlerce CD’ler içinde geziniyorum. CD arşivimi önemsiyorum. Uzun yıllar emek verdiğim bir arşiv oldu. Binden fazla CD oldu ve tümü orijinal. Galiba arada yedi sekiz kopya bulunuyor o kadar. Son dönemde mp3 formatı meselesi çıktığından beri bazen ben de o formatta kayıtları iTunes arşivime atıyorum ama inanın pek içime sinmiyor. Kitabı t...