Gökovalı (eski Bodrumlu) Hayat

Bodrum, içinde ilginç ve farklı hikayeler barındırıyor. Mesela Dalavere Mehmet bunlardan biri ( http://bodrumluhayat.blogspot.com.tr/2012/02/bodrumun-ruh-verdigi-bodruma-ruh-veren.html ). Bodrum ile ilgili Baskın Oran’ın Dalavere Mehmet, Selçuk Erez’in İstanköy altı Bodrum kitaplarını öneririm. Neyse, konumuz burada yaşayanların çoğu matrak, ilginç hikayeleri. Yaşayan her şey canlı olduğuna göre, sadece insanlardan söz etmeyebiliriz. Şimdi kısaca anlatacağım bir köpeğin hikayesi. Geçen gün tanıştığımda adının Bobo olduğunu öğrendim. Sabahları yüzdüğüm, ofisimin bulunduğu binanın sahilindeki Giritli Teyze’de karşılaştık. İlk bakışta öyle fazla dikkat çekmeyen güzel bir köpek işte. Masanın dibinde uyukluyordu. Denize girmiş olduğu belliydi, ıslaktı. Sonra yandaki otelin su sporları teknesinin motor gürültüsünü duyar duymaz uyandı, yerinden fırladığı gibi sahile koşup, yüzerek tekneye gitti. Tekneye aldılar, turistlerle beraber hani muz, hamburger falan çekerler ya işte...

Doğduktan 18 yaşıma gelene kadar yazları İdealtepe’ye giderdik. Altmışlı yıllarda İstanbul’un Avrupa yakasında oturulur, yazları da Erenköy, Göztepe, Suadiye, Bostancı, Küçükyalı, Maltepe taraflarına, Anadolu yakasına yazlığa gidilirdi. Ben doğmadan vefat eden, Bosna göçmeni dedemden kalma bir yazlığımız vardı. Bahçesinde meyve ağaçları olan, tek katlı geniş balkonlu, beş yatak odalı bir ev ve arkada altında garajı olan bir de müştemilat. İki dayım, teyzem, biz ve aile büyüğümüz anneannem ile o evde yaz geçirilirdi. Sokağın sonunda da halamlar ve ileride de babaannem ile amcam otururdu. Yazları Bosna'dan akrabalar gelirdi. Tabii o zaman Yugoslavya diyorduk. Yani yazları koca bir aile olurduk. Şaka değil, 14 kuzendik. En küçüğümüzle en büyüğümüzün arası 16 yaş falan olmalı ama ara yaşlarda çoğunluğu elinde tutan bizler bu hayattan çok memnunduk. Evde hareket, şamata eksik olmazdı. Sonra derken Kumburgaz, Silivri gibi yeni yazlıklar oluştu, dayımlar oralara gittiler, teyzemler bir s...