Kırpık...
Hiç bir canlı zevk için öldürmez. Hiç bir canlı başka bir canlı türünü “sevmediği, hoşlanmadığı” için öldürmez. Canlı kalma güdüsüyle, verdikleri mücadele sonunda biri diğerini öldürür ki bu da doğa yasasıdır. Sadece sevmediği ya da gece sesinden rahatsız olduğu için veya ortalıkta dolaşmalarından hoşlanmadığı için savunmasız, kimseye zararı olmayan canlıları öldüren yaratık “insan”dır. Hem de sinsice, zehirleyerek. Kırpık’ı bilenler vardır. Yaklaşık on aydır benimle beraber olan, Bodrumlu hayatıma renk katan, bana göre dünyanın en iyi huylu köpeğiydi. Bu sabah, çöpe bırakılmış zehirli yiyeceği yiyerek onu öldürdüler. Yarın başka bir köpeği de aynı son bekliyor. Çünkü Bodrum eski Bodrum değil. Burası hayvanlarla bir arada yaşayan, iyi insanların çoğunlukta olduğu bir yerdi. Yaz sonu sokağa atılan kediler, köpekler ise Bodrumluların değil, buraya tatile gelen şehirlilerin evcil hayvanlarıydı. Veteriner dostum “Abi artık Bodrum eski Bodrum değil, sen de biliyorsun. Kırpık...