Gökovalı (eski Bodrumlu) Hayat

Bir önceki yazıda iş için, arabayla Bodrum’dan Antalya’ya gidişimi ve Antalya’da geçirdiğim yaklaşık 12 saati yazmıştım. Kaldığım yerden devam edeyim. Gece tepemde patlayan gök gürlemeleri, çakan şimşekler ve şiddetli yağış eşliğinde uyumaya çabalarken sabah olduğunda bir de baktım ki dünden eser kalmamış. Sanki o fırtına hiç yaşanmamış gibi pırıl pırıl güneşli bir havaya uyandım. Bodrum’da da böyle oluyor. Gün içindeki havaya bakınca artık önümüzdeki bir hafta hayatta güneş çıkmaz diyorsun, ertesi gün bir uyanıyorsun ki hava bambaşka. İlk zamanlar buna çok şaşıyordum. Çünkü İstanbul’da yaşarken onbeş gün gri havayla yaşadığımı bilirim. Ama artık alıştım. Gün içinde bile dört beş defa hava değişebiliyor. Hele içinde bulunduğumuz “zemheri” ayında bu sık oluyor. Yani 15 Ocak-15 Şubat arası soğuğu da, fırtınayı da, kış güneşini de dibine kadar yaşıyoruz burada. İşte böyle sürpriz güneşli bir havada otelde gayet sıkı bir kahvaltı yapıp yola çıktım.  Antalya'dan Kemer...

Geçtiğimiz yıl mart ayında iş için Antalya Kemer’e gitmem gerekmişti. Işi bir yandan seyahate, eğlenceye çevirmek için rotamı çizmiş, Bodrum-Antalya yaptıktan sonra bir gece Fethiye bir gece de Datça’da kalıp Bodrum’a dönmüştüm. Doğrusu tadı damağımda kalan bir gezi olmuştu. Bu yıl da bir toplantı için müşteri adayı firma İstanbul ofisimizi mi Antalya merkezimizi mi tercih edersiniz diye sorduğunda hiç düşünmeden Antalya dedim. Çarşamba öğlen saat 14:30’da kurumun Antalya’nın merkezindeki holding binasında randevulaştık. İstanbul’da en sevmediğim şey gitmem gereken toplantılar için randevulaşmak. Bu bende gerginlik yaratırdı. Çünkü bir gün yarım saatte gittiğin yere etesi gün iki saatte varabilirsin. Hiç bir mantıklı açıklamasını da yapamazsın. Ya yağmur yağar böyle olur. Ya bir yerde trafik kazası olur mesela köprü kilitlenir. O yüzden metro veya vapur ile ulaşabildiğim yerler haricindeki randevulara geç kalmamak için erken davranırım. Çoğu kez de erken vardığımdan toplantı ...