Gökovalı (eski Bodrumlu) Hayat

Üç günlük kuzey Ege turum Cunda’dan Bodrum’a dönerek bitecekti. Ama önceki yazıda anlattığım gibi yolda İstanbul’da iş ile ilgili bir haber aldım, bir toplantıya katılmam isteniyordu. Ben de arabayla Cunda’ya kadar çıkmışken Bodrum’a dönüp ertesi sabah uçakla İstanbul’a gidip aynı gün tekrar dönmektense rotayı İstanbul’a çevirdim. Cunda-İstanbul arasını yaklaşık 16 yıldır gitmedim. Son gittiğimde tek şerit olan, kıvrıla kıvrıla tırmandığım rampaları hatırlıyordum. Aklımda kalan o yollar artık yok, genişlemiş ve yeni yollar yapılmış. Mevsim nedeniyle ayrıca boş da olduğundan çok hızlı bir şekilde rampaları geçtim. Cunda – Yalova arasını 6 saate yakın bir sürede alırsınız bilgisini veren iPhone haritası ve sorduğum birkaç kişiden aldığım “5,5 saat civarı sürer” bilgisine göre, Yalova'da uygun bir feribotu gözüme kestirdim. Ama dediğim gibi yollar bomboştu, öyle olunca hiç zorlanmadan bir önceki feribota yetiştim. Yer yok dediler, birbuçuk saat sonraki feribota ilk binen olma şerefin...

Assos’ta eski günleri anarak, eski dostlarla görüşerek, eski Assos’u konuşarak geçirdiğim günden sonra Cunda’ya doğru yola çıktım. Üç günlük kuzey Ege turumun son durağı Cunda olacaktı. Cunda da Assos gibi, hayatıma Bodrum girmeden önceki yıllara ait bir yer. Yani Bodrum’a gidiş gelişlerin sık yapılamadığı, otoyolların ya da Bodrum’da havalimanının olmadığı yılların uğrak yeri. Assos kadar sık gitmesem de yine nereden baksanız on kere gitmişliğim vardır. Uzun bir aradan sonra 2009 yılında yine Bodrum’dan bir gece kalmak üzere gitmiştim ama ilk kez yaz ortasına denk gelmiştim ve Cunda’dan kaçarcasına uzaklaşmıştım. Çünkü bütün gidişlerim ilkbahar, sonbahar dönemlerine ait, sezon dışı zamanlardı. Ağustos ayının kalabalığını görünce eyvah demiştim. Her gidişimde ayıla bayıla yemek yediğim, lezzet ustası Bay Nihat’ın mezeleri o kadar sıradan, servis o kadar kötüydü ki aynı yere mi geldim diye şaşırdım. Bir an önce yiyip gidelim de masayı çevirsinler diye gözümün içine ...