Gökovalı (eski Bodrumlu) Hayat

Bir önceki yazıyı “Önümüzdeki haftadan sonra seyahatlere başlamayı istiyorum. Sırada İzmir ve Foça var zaten” diye bitirmiştim. Oradan devam edeyim. Ben Twitter’da İzmir ve Foça'yı özlemek, oralara gitmek üzerine bir şeyler yazınca İstanbul’dan sevgili Gülüşan da “Hadi İzmir'de buluşalım” diye yazdı. Böylece bir yılı aşkın bir süredir gidemediğim Foça için fırsatı yaratmış olduk. Herkesle araba yolculuğu yapılmaz, herkesle rakı masasında sohbet de edilmez. Gülüşan ile bunları keyifle yapabildiğim için derhal organizasyona giriştim ve on gün önce cuma günü Bodrum’dan yola çıktım. Hiç durmayan yağmurda yol aldıktan sonra İzmir’e vardım. O akşam geç de olsa Balıkçı Hasan’da rakı soframızı kurduk, sohbetimizi yaptık. Cuma öğleden sonra İzmir'e doğru yola çıktım Dediğim gibi hava hem serindi, hem rüzgarlıydı ve üstelik yağışlıydı. Yemekten sonra başka yerlere de gideriz diye aklımdan geçirmiştim ama İzmir bu sefer buna izin vermedi. Ertesi sabah biraz güneşi görü...

Takvime göre kış bitip, bahar başlayalı bugün dördüncü gün. Ama doğa takvimine göre biliyoruz ki bahara daha onbeş yirmi gün var. Her kültürde adı farklı olan, binlerce yılın bilgeliğinden süzülen Nevruz gelip geçmeden bahar başlamaz. Yine de takvime göre konuşalım dedim ve her yıl yaptığım gibi, bu kışı Bodrum’da nasıl geçirdim bir bakalım istedim. Önce şunu söylemeliyim ki, bu kış Bodrum’da geçirdiğim en sert kış oldu. Fırtınası ve yağışı bol, soğuğu haysiyetli bir kıştı. Isı Ocak ayında geceler boyu eksi değerlerdeydi. Günlerce lodos fırtınaları sürdü. Lodosun gözü yaşlıdır, yani yağmuru kaçınılmazdır. Günlerce yağmur yağdı, artık toprak ememez hale geldi. Bodrum’da önceki yıllarda da kışın yağmur yağardı ama bazen gün içinde üç dört defa yağar, sonra güneş çıkar, sonra tekrar yağardı. Bu kış öyle olmadı. Hiç alışık olmadığımız bir durumla karşılaştık, günlerce güneş çıkmadı. İlk defa bu kadar uzun süre güneşten ayrı kaldığımız bir kış oldu. Bahçemde bazı bitkiler dondu, ektiği...